"ประวัติวัดโอกาส (ศรีบัวบาน)"


"ประวัติวัดโอกาส (ศรีบัวบาน)"
วัดโอกาสเดิมชื่อวัดศรีบัวบาน ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง ต.ในเมือง อ.เมือง จ.นครพนม มีพื้นที่ 3 ไร่ 2 งาน 28 วา วัดโอกาส (ศรีบัวบาน) เป็นวัดที่เก่าแก่สุดวัดหนึ่ง สร้างเมื่อ พ.ศ.1994 ในสมัยที่อาณาจักรศรีโคตรบูรยัง เจริญรุ่งเรืองอยู่และได้รับพระราชทานวิสุงคาบสีมาเมื่อ พ.ศ.2281 ด้วยเนื้อที่กว้าง 12 เมตร ยาว 17 เมตร ในตำนานกล่าวถึงการสร้างวัดว่า เมื่อจุลศักราช ราชาได้ 813 ตัว ตรงกับ พ.ศ.1994
จมื่นรักษาราษฏร ซึ่งเป็นนายกองเมือง ผู้ปฏิบัติราชการทางพระเนตรพระกรรณแทนพระเจ้าศรีโคตรบูรหลวงและชาวบ้านโพธิ์ค้ำ มีศรัทธาได้สร้างสำนักสงฆ์วัดศรีบัวบานขึ้นริมฝั่งน้ำของ(แม่น้ำโขง)ในบริเวณบ้านโพธิ์ค้ำ นครศรีโคตรบูร
   ต่อมาเมื่อจุลศักราช ราชาได้ 1,100 ตัว ตรงกับพุทธศักราช 2281 ราชบุตรพรหมา (พรหมา บุตรเจ้ากู่แก้ว) ไดด้เป็นเจ้าผู้ครองเมืองนครบุรีศรีโคตรบูร มีพระราชทินนามว่าพระบรมราชาพรหมา มีพระราชศรัทธาบูรณปฏิสังจรณ์สำนักสงฆ์วัดศรีบัวบานขึ้น พร้อมกับสร้างพระอุโบสก สร้างพระประธานด้วยอิฐพทายเพ็ชรลงรักปิดทอง และตั้งชื่อพระประธานนั้นว่า "หลวงพ่อพระราชาพรหมา" นอกจากนั้นยังได้อัญเชิญ พระติ้วพระเทีวม ซึ่งเป็นพระคู่บ้านคู่เมืองของเมืองศรีโคตรบูรจากบ้านสำราญ มาประดิษฐานที่วัดศรีบัวบาน และรับสั่งให้ชาวบ้านสำราญเป็น "ข้าโอกาส" คอยปรนนิบัติรักษาพระติ้วพระเทียม พร้อมกับเปลี่ยนนามวัดใหม่จากวัดศรีบัวบานเป็น"วัดโอกาส"ดังปรากฏอยู่ในปัจจุบัน
   เมื่อครั้งพระบรมราชาพรหมาได้มาบูรณะวัดศรีบัวบานนั้น มีเจ้าอาวาสปรากฏนามวา"ญาถ่านหลักคำ" หลังจากนั้นก็ไม่มีใครทราบนามลำดับเจ้าอาวาส จนกระทั้งมาถึงสมัยก่อนที่พระครูสุนทรกัลยาญพจน์จะมาเป็นเจ้าอาวาส จึงปรากฏนามเจ้าอาวาสตามลำดับดังนี้ คือ หลวงพ่อโฮม กตปุญโญ, พระมหาวิศิษฐ์,พระมหาประกิต และพระครูสุนทรกัลยาณพจน์(พ.ศ.2499-2537)
   วัดโอกาส มีปูชนียวัตถุและปูชนียสถานที่สำคัญ คือ พระติ้วพระเทียม ศาลเจ้าพ่อหลักเมือง และพระเจ้าเสลา

BACK HOMENEXT

เมืองนครพนม I  ประวัติวัดโอกาส(ศรีบัวบาน) I  ประวัติพระติ้ว พรเทียม I  จมื่นรักษษราษฎร I  พระเจ้าเสลา I  ประวัติอดีตเจ้าอาวาสวัดโอกาส I  ประวัติผู้จัดทำ I